ติดมือ, ติดไม้ติดมือ หมายถึง ก. ถือหรือนําไปด้วย.
ก. พลอยติดไปด้วย (มักใช้ในทางไม่ดี), ติดหลังแหก็ว่า.
(ปาก) ก. มีรายจ่ายเกินรายได้; ขาดจํานวน (ใช้แก่เลขและการบัญชี).
ก. อาการที่ว่าวขึ้นไปสูงได้ลมพยุงให้ทรงตัวอยู่;โดยปริยายหมายความว่า พูดมากเรื่อยไปไม่รู้จักจบ.
ก. พูดใช้ศัพท์ยากหลาย ๆ คํา, พูดใช้ศัพท์คําใดคําหนึ่งบ่อย ๆ; แปลศัพท์ไม่ออก.
(โบ) ก. ถูกกักบริเวณในเขตพระราชฐานโดยอยู่ในความดูแลของพวกสนม ใช้แก่ผู้มีฐานันดรศักดิ์แห่งราชวงศ์ หรือข้าทูลละอองธุลีพระบาทชั้นผู้ใหญ่.
ก. ติดตามไปรับใช้.
ก. อาการสืบพันธุ์ของสัตว์ที่เป็นไปตามฤดูกาล.